ماه آبی پدیده بسیار بسیار جذابیه که حتماً این روزها زیاد اسمش به گوش‌تون رسیده. حتماً شما هم مثه خیلی از بچه‌های دیگه چن‌شبی رو به آسمون زل زدید تا شاید یه ماه آبی‌رنگ بزرگ توی آسمون ظاهر شه و راه رفتن به دهکدۀ اسمورف‌ها رو نشون‌تون بده. ما توی بهتر از خودم تصمیم گرفتیم اول یه‌کم دربارۀ این پدیده براتون توضیح بدیم.

قبل از این که ببینیم خود این پدیدۀ ماه آبی چیه، بهتره یه‌خورده با خود ماه آشنا بشیم. همون‌طور که می‌دونید (و البته اگه از بچه‌های SchoolPlus نباشید شاید هم ندونید) ماه از خودش نوری تولید نمی‌کنه. این نور خورشیده که به سطح ماه می‌تابه و منعکس می‌شه و باعث می‌شه تا ماه رو زیبا و نورانی ببینیم.

توی یه ماه قمری، ما حالت‌های مختلفی از ماه رو می‌بینیم: گاهی فقط یه هلال باریک و گاهی هم یه ماه کامل. به این حالت‌های مختلفی که ما از ماه می‌بینیم، می‌گن فازها یا شکل‌های ماه.

پس تا این‌جا فهمیدیم که قسمت‌های مختلفی از ماه در هر زمان توسط نور خورشید روشن می‌شه و فازهای مختلف ماه رو ایجاد می‌کنه.

خب حالآ بریم دربارۀ فازهای مختلف و شکل‌های مختلفی از ماه که توی آسمون شب می‌بینیم حرف بزنیم. به فاز اول، ماه نو می‌گن. توی این فاز، ماه بین زمین و خورشید قرار می‌گیره و تمام سطح ماه که رو به زمینه تاریک و غیرقابل مشاهده می‌شه. فاز دوم، هلال افزاینده‌ست که هلال باریکی از ماه توی آسمون شب به چشم میآد. اسم فاز سوم رو ربع اول یا تربیع اول ماه گذاشته‌ن؛ چون دقیقاً نصف ماه رو می‌بینیم. توی چهارمین فاز، ما هلال محدب افزاینده رو داریم که بخش روشن ماه بزرگ‌تر می‌شه و کم‌کم منت می‌ذاره سر ما انسان‌ها و خودش رو بیشتر و نورانی‌تر نشون می‌ده. بعد از این فاز، به فاز ششم می‌رسیم که ماه کامله. این‌جا، جاییه که تمام قرص ماه روشن شده و ماه رو به صورت کاملا روشن توی آسمون می‌بینیم. توی فاز ششم اون بخشی از ماه که قابل دیدنه در حال کوچیک شدنه و اگر دقت کنید شکل ماه مثل شکل ماه فاز چهارم توی آینه می‌شه. به این فاز، هلال ماه محدب کاهنده می‌گن. فاز بعدی که فاز هفتمه هم مثه فاز سوم توی آینه است؛ توی این فاز که اسمش رو ربع سوم گذاشتن، فقط نصف ماه قابل دیدنه و اگه خوب نگاش کنید انگار داره خداحافظی می‌کنه و غیب می‌شه. فاز هشتم، هلال کاهنده‌ست و فقط بخش خیلی کوچیکی از ماه قابل مشاهده است و لحظه‌های آخریه که توی اون ماه همراه ماهیم.